نوم یو هوښیار او مهربانه نارینه و، چې د خپلې میرمنې د خوښۍ او رضایت لپاره یې په خپل ژوند کې درې مهم شیان ساتلي وو. لومړی، احترام و. هغه تل خپلې میرمنې احساسات او اړتیاوې په درناوي سره اورېدل او د هغې فکرونه یې مهم ګڼل. میرمن یې ځان ته د ارزښت احساس کاوه، او دا احترام یې ورته په کوروالی کې د نږدې کېدو لېوالتیا ورکوله.
دویم شی چې ښځه یې زړه ورباندې تشوله، احساساتي ملاتړ و. نوم تل د خپلې میرمنې احساسات درک کول او په هر حالت کې ورسره و. هغه پوهېده چې د میرمنې عاطفي اړتیاوې څومره مهمې دي، او هېڅکله یې له هغې سره په ستونزمنو حالاتو کې یوازې پرې نه ښوده. د دې احساساتي ملاتړ له امله ښځه ځان خوندي او مطمئنه احساسوله، او دې اعتماد یې د کوروالۍ جذبه نوره هم پیاوړې کوله.
درېیم او وروستی مهم شی رومانتیک تعامل و. نوم د کوچنیو رومانتیکو حرکتونو په وسیله خپله مینه او جذبه ښکاره کوله، لکه نرمه لمس، مینه ناکې خبرې او غیر متوقع رومانتیکې پېښې. میرمن یې له دې رومانتيک احساس سره تل زړه تشوه او په کوروالی کې د نوم سره ژور او مخلص تړاو درلود.
