هغه ورځ زموږ په ژوند کې یو نوی بحث پیل شو. ما خپل خاوند ته وویل چې زه له جنسي پلوه په دې مسئله کې ځان ډير قوي احساسوم، او تر یو ساعت مخکې نه انزال کېږم، خو ته یوازې لس دقیقې دوام کوې. دا یوه داسې موضوع وه چې ما په خاموشي کې ساتلې وه، خو نور مې پرې سوچ نه شو کولی.
خاوند مې لږ په تشویش کې شو، خو په ارامه یې وویل چې دا یوازې فزیکي نه بلکې رواني موضوع هم ده. هغه وویل، “هر انسان فرق لري، او موږ باید یو بل ته درک ورکړو.” موږ دواړو پرېکړه وکړه چې د یو بل سره په دې اړه رښتینې خبرې وکړو او د ګډ تفاهم پر بنسټ مخکې ولاړ شو.
وروسته له دې، زموږ اړیکه نوره هم قوي شوه. موږ د یو بل اړتیاوې په ښه ډول درک کړې او د دې ستونزې د حل لپاره مو نوې لارې چارې وموندلې. دا تجربه زموږ په اړیکه کې یو مثبت بدلون راوست. خاوند مې روزانه يو ساعت سپورټ کول پيل کړل، سهار یې خرما او شيدې خوړل حتمی کړل او صرف په پینځو ورځ کې یو ځل کوروالی کو خو سم کوروالی.
