زه او زما خاوند یو له بله ډېر نږدې يوو، او په ځانګړو شېبو کې مو هڅه دا وي چې يو بل خوښ وساتو. د دې ټولو ښکلو او خوږو تجربو سره سره، زه تل يو خفيف ډار لرم چې که مې کنترول ونه کړي، حامله به شم. که څه هم دواړو خپله پاملرنه کړې او په دې اړه مو ځینې تدابیر نيولي، خو بيا هم د يوې مور کېدو فکر مې په ذهن کې لکه يو سپک وزر خورېږي.
هر ځل چې د مينې په اوج کې يو بل ته نږدې کېږو، زما زړه يو خوا خوشحاله وي او بل خوا د راتلونکي په اړه فکر کوي. زه غواړم چې د دې ځانګړې مينې هره لحظه تجربه کړم، خو يو خوا په ذهن کې هم دا ويره وي چې حامله کېدلو ته مې لا چمتووالی نه دی.
له دې سره سره، زه خپله بېره په خپل زړه کې ساتم او خپل خاوند ته يې نه ښيم، ځکه نه غواړم زموږ د مينې په دې خوږو شېبو کې کومه ويره او اندېښنه ځای ونيسي. په دې پوهېږم چې دا يوه طبعی ويره ده او ډېر وخت دې ته هم اړتيا ده چې په خپل ځان باور او اطمينان پيدا کړم.