د کاکا زوی مې، چې هغه وخت مې هیڅ علاقه نه ورسره لرله، زما ژوند ته په داسې حال کې راننووت چې ما یې په هېڅ ډول غوښتنه نه کوله. په زور یې واده را سره وکړ. هغه ورځ ما لپاره تر ټولو سخت وخت و، هر څه په زوره روان وو، نه مې زړه خوښېده، نه مې عقل. واده مې هسې روان و، لکه څوک چې یو ژوند بې له رضایت نه پیلوي.
د واده وروسته حالت لا هم سخت و، هغه په زور کوروالی راسره کولو. ما ته هره شپه داسې وه لکه زخم چې تازه کېږي. هغه وخت ما د ځان لپاره یوه تیاره راتلونکې تصور کوله، داسې چې هیڅ رڼا پکې نه وه.
خو وخت په خپله لار روان و. د هغه له خوا، د دې ټولو ستونزو او کړاوونو سره سره، ځینې بدلونونه راپیدا شول. هغه، چې په پیل کې مې هېڅ ورسره زړه نه کېده، ورو ورو یې چلند بدل شو. په مینه او مهربانۍ یې پیل وکړ. ما ته یې په نرمۍ خبرې کولې، او زما احساساتو ته یې پام کاوه. هغه زوړ زبرځواکي چلند ورو ورو ختم شو، او ځای یې نرمۍ او مخلصۍ ونیوه.
زما په زړه کې چې یو وخت یخوالې و، ورو ورو تودوخه راپیدا شوه. په حقیقت کې، زه هم هغه بدلونونه احساسولم. هغه مې اوس هره ورځ له نوي نظر نه لیده، او احساس مې کاوه چې هغه رښتیا زما سره مینه کوي. زموږ ژوند بېرته سم شو، او دا مې داسې حس کاوه لکه یو نوی ژوند چې بیا پیلوم، هغه ژوند چې پکې دواړه مینه او درناوی وي.
دا هغه کیسه وه چې ما هېڅکله یې فکر هم نه و کړی، خو اوس زموږ ژوند د مینې او احترام پر بنسټ ولاړ دی.
