هغه ورځ مې خاوند راته راغی، له څېرې یې داسې ښکارېده چې يو څه ورته په زړه کې دي. موږ د اوږدې مودې لپاره يو ځای ژوند کړی دی، نو د هغه د ژور فکر او عجيبو خبرو سره بلده وم. هغه راته وکتل او په بې ساري جرأت يې يوې داسې خبرې وکړې چې له هغې مې تمه نه لرله.
خاوند مې غوښتنه وکړه چې غواړي له ما سره د کټ مټ خپل خوښې له مخې نږدې شي، يوه داسې طريقه چې زه يې نه پوهېدم چې څنګه ځواب ورکړم. زړه مې ډار واخيست او سمدلاسه مې په خپل فکر کې د خپلې خوښې او احترام ترمنځ يوې شخړې سره مخ شوم. زه پوهېدم چې زموږ اړیکه هغه ځانګړې فضا ته اړتیا لري چې پکې دواړه خوشاله او متفق يو.
په دې اړوند مې ډېر فکر وکړ، او ورته مې وويل چې زما احساسات د هغه لپاره ډېر مهم دي او د هرې پرېکړې لپاره د يو بل سره مشوره او احترام ضروري دی. دا ډول خبرې کول او د يو بل د غوښتنو سره په صداقت چلند کول زموږ د اړیکې لپاره يو نوی باب و، چې ما ته يې د صبر او تحمل درس راکړ.
