کله مې چې د خپلې ځوانۍ په اړه فکر کوم، تل مې ځان ته ويلي چې زه ښه ښکلی بدن او ځیرکتیا لرم. له ماشومتوبه مې اوریدلي چې ښکلا او ځواني به مې د ژوند لاره اسانه کړي. خو کله چې د واده عمر ته ورسېدم، داسې ښکاري چې زما لپاره دا ټولې خبرې بېمانا شوې. که څه هم ځان ته هره ورځ وینم او باور لرم چې ښکلې یم، خو بیا هم خلک زما په اړه بل فکر کوي.
ډېر خلک چې وینم، وايي چې زما عمر ډېر شوی او ځواني مې تېره ده. دا خبره مې زړه دردوي او هغه باور راڅخه اخلي چې ما له ماشومتوبه درلود. خلک یوازې زما عمر ویني، نه زما احساسات او ښکلا. کله کله فکر کوم چې خلکو ته ښکلا او ځواني یوازې عمر او کلونه ښکاري، نه هغه احساسات چې زه یې د خپل ژوند لپاره لرم.
په دې ټولو ستونزو کې بیا هم هڅه کوم چې په خپل ځان باور ولرم او خپله خوښي ومومم. د خلکو په خبرو او فکرونو کې ګیر نه شم او خپل ژوند ته په خپل طریقه ادامه ورکړم. که څه هم واده مې نه دی کړی، خو باور لرم چې یو ورځ به مې یو څوک درک کړي، او زما ښکلا به یوازې زما عمر ته ونه ګوري.